"ေအးၾကဴ (သို႔) တင္ေအးၾကဴ (သို႔) ေမာင္မွိဳင္းလြင္ (အင္း၀)”
အသားညိဳညိဳ ေဆးလိပ္တိုနဲ႔
အၿမဲၿပံဳးခ်ိဳေနတဲ့သူ
ဆံရွည္တြန္႔ေခါက္
ဂုတ္ထိေရာက္နဲ႔
အတန္းေပ်ာက္တဲ့သူ
ကဗ်ာကဗ်ာ
တစာစာေအာ္ၿပီး
"စြယ္ေတာ္ရိပ္"
မွာေပ်ာ္ေနတဲ့သူ
ႏိုင္ငံအေရး
လက္မေႏွး
ေၿပးေၿပးေတြ႔တဲ့သူ
ဆိုင္းဗံုံသံမၾကား
ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြား
ႏွဳတ္မဆက္အားတဲ့သူ
ႏွဳတ္မဆက္အားတဲ့သူ
အသံမၾကားဘာမၾကား
ဘြားကနဲေပၚလာသူ
ဘြားကနဲေပၚလာသူ
တစ္ေထာင့္ကိုးရာခုႏွစ္ဆယ့္ေၿခာက္
ၿမင္းခြါတစ္ခ်က္ေပါက္ရင္
မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေစရမယ္လို႔
ဖေနာင့္ေပါက္ၾကိမ္း၀ါး
"မွိဳင္းရာၿပည့္"ဘုရားလမ္းမေပၚက
အာဏာရွင္ကိုရင္ဆိုင္တဲ့ပြဲ
အာဏာရွင္ကိုရင္ဆိုင္တဲ့ပြဲ
ေနာက္ဆံုးဘဲၿမင္ခဲ့လိုက္ရတဲ့သူ
အဲဒါ
"ေအးၾကဴ
(သို႔)
တင္ေအးၾကဴ
(သို႔)
ေမာင္မွိဳင္းလြင္
(အင္း၀)”
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ဘာဆိုဘာမွမၾကား
ေသသလားရွင္သလားမသိ
မသိေပါင္းမ်ားစြာ
ႏွစ္အတန္ၾကာမွ
သတင္းရခဲ့
က်ဳရွင္ၿပေနသတဲ့
ဒိထက္ပို
ဘာကိုမွ်မသိခဲ့ေတာ့
အဆက္အသြယ္လည္းမရွိခဲ့
အဆက္အဆံလည္းမရွိခဲ့
ဒါေပမဲ့ အားလံုးက သတိရေနဆဲ
ေမးၾကဆဲ ၿမန္းၾကဆဲ
ဒီလိုနဲ႔ဘဲ
ရက္ေတြလည္းကုန္ ႏွစ္ေတြလည္းလြန္
အသက္ေတြလည္းၾကီးလို႔
တစ္ခ်ိဳ႕ေၿမးေတြပင္ရကုန္ၾက
အနားေတြယူကုန္ၾက
ေသတဲ့သူေသကုန္ၾက
တစ္ရက္မေတာ့
အင္တာနက္မွာ
မထင္မွတ္ဘဲ
မင္းနာမည္ကိုၿပန္ေတြ႔
မင္းစာကိုၿပန္ေတြ႔မွ
အင္းဒီေကာင္မေသေသးဘူးဟေပါ့
…......
"သူငယ္ခ်င္း"
ငါ,
ကဗ်ာ
ဆရာမဟုတ္
စာ ဆရာမဟုတ္
ကဗ်ာ
မေရး
စာလည္း မေရးဘူး
ဒါ
ကေတာ့
ငါ့ရဲ့ ပထမဆံုးေရးတဲ့စာ
သို႔မဟုတ္ကဗ်ာ
ဒါနဲ႔မင္းကို
ဂုဏ္ၿပဳတယ္
သူငယ္ခ်င္း
စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္က်န္းမာရွိပါေစ
ႏိုင္ငံ့အက်ိဳးဆတက္ထမ္းပိုးေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါေစ
"မီးေသြးခဲေတြကလည္း ဆက္မဲေနမွာၿဖစ္္သလို"
"ေက်ာင္းသားေတြကလည္း ဆက္ရဲေနၾကအုန္းမွာပါ"
ကိုကို
No comments:
Post a Comment