ဧည့္သည္ၾကီး (တင္မိုး)

“ဧည့္သည္ႀကီး”

  

ေဆးလိပ္လည္းတုိ 

ေနလည္းညိဳၿပီ
ငါ့ကုိအိမ္ၿပန္ပို႔ၾကပါေလ 
      
        တင္မိုး             

ဒီကဗ်ာေလးကုိေတာ့မွတ္မိၾကတဲ့သူ ေတာ္ေတာ္ေလး မ်ားတယ္။ စိတ္လဲ ၀င္စားၾက တယ္။ ကဗ်ာရဲ႕ အဓိပၸာယ္ ဘာလဲလို႔ ေမးခြန္းေတြ ခဏခဏေမးၾကတယ္။ က်ေနာ္ကလဲ မေျဖတတ္ဘူး။ ဒီကဗ်ာ ေရးမိပံု ကေလးကုိ ေျပာပါရေစအံုး။

၁၉၅၉ခုႏွစ္ဆန္းပုိင္းကကဗ်ာဆရာ၀င္းႂကြယ္ရယ္ ဆရာေမာင္စြမ္းရည္ရယ္ မံုရြာေခ်ာင္းဦးသား ေမာင္ေစာ လြင္(အခုေရွ႕ေနႀကီး)ရယ္၊ ေရစႀကိဳသားကုိတင္ေအာင္ (မႏၱေလးမ်ဳိးၫြန္႔ ၾကက္ၿခံ) ရယ္၊ က်ေနာ္ရယ္ မႏၱေလးမီးရထားဘူတာ၀င္းအေရွ႕ဘက္ ေဟာ္ကုန္းရပ္ကြက္ထဲမွာ အိမ္ခန္းငွားၿပီးေနၾက တယ္။ အဲဒီတုန္း က က်ေနာ္တုိ႔တေတြဟာ မႏၲေလးတကၠသိုလ္မွာ စာသင္ေနၾကတဲ့ေက်ာင္း သားေတြေပါ့။

က်ေနာ္တုိ႔ေနတဲ့အိပ္ခန္းကႏွစ္ထပ္အိမ္အေပၚထပ္မွာ၊  ေအာက္ထပ္မွာကမႏၱေလးေဆးတကၠသုိလ္က ေဆးေက်ာင္းသားေတြေနၾကတယ္ ျမင္းၿခံသားထြန္းၾကည္တုိ႔ ၫြန္႔ဦးတုိ႔တေတြ အခုေတာ့မႏၲေလးက ဆရာ၀န္ႀကီးေတြျဖစ္ေနၾကၿပီထင္ပါရဲ့။

ေက်ာင္းတက္တယ္ဆုိေပမယ့္ မွန္မွန္မတက္ျဖစ္ပါဘူး ေက်ာင္းဘက္သြားၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ လက္ဖက္ ရည္ဆုိင္ထုိင္၊ စကားေတြေျပာ ဒါေလာက္ပါပဲ အဲဒီတုန္းက ကဗ်ာဆရာ၀င္းႂကြယ္ (အခုသေဘၤာကပၸတိန္ ခင္ေမာင္၀င္း)က မႏၱေလးတကၠသုိလ္ ႏွစ္ပတ္လည္မဂၢဇင္းအတြင္းေရးမႉး၊ က်ေနာ္ကလဲ ဖန္မီးအိမ္ကဗ်ာ စာအုပ္ထုတ္ဖုိ႔ ျပင္ဆင္ေနတုန္းမုိ႔ ၀င္းႂကြယ္က ပံုႏွိပ္တုိက္၊ ဘေလာက္ တုိက္နဲ႔ဆုိင္တဲ့အကူအညီေပးတယ္ သူငယ္ခ်င္းေမာင္သိန္းႏုိင္ (ဂုဏ္ထူးဦးသိန္းႏုိင္)က ေရႊမန္းတကၠသုိလ္၀င္းေက်ာင္းေဘာ္ဒါေဆာင္မွာေန တယ္။ စိန္ျမင့္(ေမာင္မုိးသူ)က ႏွစ္လည္မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာ၊ သူကမႏၱေလး ဥယ်ာဥ္တန္း မွာေနတယ္။ ၾကည္ေအာင္က အင္း၀နဲ႔မႏၱေလး ယိုးဒယား ေစ်းနားကသူ႔အမႀကီးအိမ္မွာတလွည့္စီေန တယ္။က်ေနာ္ တုိ႔ ေဟာ္ကုန္းလမ္း(ေဆး႐ံုႀကီးေတာင္ဘက္) မွာကဗ်ာဆရာမ်ဳိးျမင့္ေဆြ(ပန္းခ်ီဆရာ ကုိျမေသာင္း)ေန တယ္။

က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ေဟာ္ကုန္းရပ္ကြက္ကအိမ္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြမၾကာခဏအလည္လာၾကတယ္။ သူငယ္ ခ်င္း အေပါင္းအသင္းေတြ ၀င္လုိက္၊ ထြက္လုိက္နဲ႔ သိပ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းတာပဲ။

တေန႔ေတာ့ အင္း၀က ကဗ်ာဆရာၾကည္ေအာင္ မနက္ကထဲကေရာက္လာတယ္။ အိမ္မွာလဲ ဘယ္သူ မွမရွိ ေက်ာင္းဘက္ထြက္သြားၾကတယ္ထင္ပါရဲ႕ က်ေနာ္တေယာက္ထဲ က်န္ရစ္ေနခဲ့တယ္ က်ေနာ္နဲ႔ ၾကည္ေအာင္ႏွစ္ေယာက္သား စကားတေျပာေျပာနဲ႔ ၾကည္ႏူးလုိ႔မဆံုး။ စာအေၾကာင္း၊ ကဗ်ာအေၾကာင္း ႐ုပ္ရွင္အေၾကာင္း၊ အေၾကာင္းေတြစံုလုိ႔။

ေဆးလိပ္ျပာခြက္ထဲမွာ နဂါးစပယ္ရွယ္ေဆးေပါ့လိပ္တုိေတြလည္း တပံုႀကီးျဖစ္ေနၿပီ။ သူတပိုဒ္၊ ကုိယ္တပုိဒ္ တလွည့္စီ ကဗ်ာစပ္ထားတဲ့ ဗလာစာအုပ္ကေလးလဲ က်ေနာ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ကုိ ေငးၾကည့္ ေနသလိုလုိ။

ညေနေစာင္း ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ေရာက္လာၿပီ က်ေနာ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ရယ္သံ ေမာသံသက္ျပင္းခ် သံေတြ လဲ တေျဖးေျဖးတုိးသြားၿပီ ၾကည္ေအာင္ကေဆးလိပ္ေတြလဲတုိၿပီ ေနလဲညိဳၿပီ က်ေနာ္ျပန္ေတာ့ မယ္တဲ့။

အဲဒီ လွ်ပ္တျပက္အခ်ိန္ေလးမွာပဲ က်ေနာ္က ေဟ့ခဏေနဦးဆုိၿပီး ေရွ႕မွာခ်ထားတဲ့ဗလာစာအုပ္ကေလး ထဲမွာ ကဗ်ာေကာက္ျခစ္လုိက္မိတယ္။ “ဧည့္သည္ႀကီး” လုိ႔ေခါင္းစဥ္တပ္လိုက္မိတယ္။

ေဆးလိပ္လည္းတုိ

ေနလည္းညိၿပီ

ငါကုိအိမ္ျပန္ပို႔ၾကပါေလ..တဲ့

ၾကည္ေအာင္က “ေဟာ … ဟုတ္တယ္ဗ်ဳိ႕ .. က်ေနာ္ျပန္ေတာ့မယ္” တဲ့ သူေပ်ာက္ကြယ္သြားပါတယ္ ညပိုင္းက်ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြၿပန္ဆံုၾကတယ္ ေန႔လယ္ကၾကည္ေအာင္နဲ႔အတူစပ္ခဲ့ၾကတဲ့ ကဗ်ာေတြ ဖတ္ၾကတယ္

   

“ဧည့္သည္ႀကီး” ကဗ်ာကုိ ေတြ႕ေတာ့ ေမာင္စြမ္းရည္က …

“ဟာ ေကာင္းလုိက္တဲ့ကဗ်ာ၊ ဖန္မီးအိမ္စာအုပ္ထဲမွာ ထည့္ရမယ္” လို႔ ေတာင္းဆုိတယ္။

ေမာင္ေစာလြင္ေရာ၀င္းႂကြယ္ပါသေဘာတူၾကတယ္ ဖန္မီးအိမ္လက္ေရးမူရင္းကုိ ေဒါင္းႏြယ္ေဆြၿပ ၾကည့္ေတာ့ ေဒါင္းႏြယ္ေဆြကက်ေနာ့္ဆီကုိ စာေရးတယ္

ကိုတင္မိုးေရ .. ခင္ဗ်ားဟာ … ဧည့္သည္ႀကီးကဗ်ာနဲ႔ မွတ္တုိင္စုိက္လုိက္ၿပီ” တဲ့။ က်ေနာ္လဲ “ေၾသာ္”  လုိ႔ ဆုိလိုက္မိတယ္။ ဖန္မီးအိမ္စာအုပ္ထြက္ေတာ့ ဒီသံုးေၾကာင္းကဗ်ာေလးက ဂယက္အ႐ိုက္ ဆံုး ျဖစ္လာတယ္။  

“ေရးမိတာကသံုးေၾကာင္း၊ ေမးခြန္းေပါင္းက သံုးေသာင္းေလာက္ပါလား” လုိ႔ စာေပေဟာေျပာပြဲေတြ မွာေၿပာ မိတယ္။ 

“ေလးနက္တဲ့ဘ၀အျမင္”  လုိ႔မွတ္ခ်က္ခ်သူကခ်တယ္ ေဆာင္းပါးေရးၿပီးအနက္ဖြင့္သူကဖြင့္တယ္ ဘ၀ရဲ႕ေဆးလိပ္မတုိ ေနမညိဳမီ ေမတၱာထားၾကရမယ္လု႔ိ ေမတၱာစကားဆုိသူကဆိုတယ္။

 “ကုိလုိနီစနစ္ေန၀င္ခ်ိန္” ကုိ အက်စ္လ်စ္ဆံုး မွတ္တမ္းတင္ခ်က္လုိ႔ အနက္ေကာက္သူလဲရွိတယ္။

ေထာင္ထဲမွာ နံရံေပၚကကဗ်ာအျဖစ္ လြမ္းေဆြးသူလဲမနည္းလွ။ “ဗမာျပည္ကုိ ဧည့္သည္ ႀကီး ႏွိပ္စက္ခဲ့တာ (၂၆) ႏွစ္ရွိပါၿပီ။ သူ႔ကုိမူလေနရာျပန္ပို႔လုိက္ၾကပါေတာ့” လုိ႔ဒီမုိကေရစီ အာဇာနည္ ဦး၀င္းတင္က ျမင္တယ္။

"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီကဗ်ာကုိ က်ေနာ္မပုိင္ေတာ့ပါ ကဗ်ာဖတ္သူသာပုိင္ပါတယ္။ ေရးဖြဲ႕သူထက္ဖတ္သူ ခံစားသူကပိုၿပီး သိႏုိင္ ျမင္ႏုိင္ ခံစားႏုိင္ပါတယ္ ေရးသူထက္ ဖတ္သူ ပိုေတာ္ပါတယ္"

“က်ေနာ္ကေတာ့ဘာမ်ားတတ္ႏုိင္ပါဦးမည္နည္း” လုိ႔ ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ရဲ႕ေလသံနဲ႔မွတ္ခ်က္ခ်႐ံုမွတပါး။

တင္မုိး (ေခတၱ ၀ါရွင္တန္ဒီစီ)

၂၇၊ ၇၊ ၂၀၀၀

ေရႊေမာ္ကြန္းမဂၢဇင္း

http://www.shwedaungtaung.com/special/editor-review/339-2012-07-28-02-18-48.html မွကူးယူေဖၚၿပပါ သည္